Einar G. Pétursson
Fáeinar
athugasemdir um legstaðaskrá í Dagverðarnesi
Um
jörðina.
Um Dagverðarnes er til
örnefnalýsing nokkuð
nákvæm eftir Andrés Grímólfsson.
Einnig er nokkuð um Dagverðarnes í Sýslu og
sóknalýsingum hins íslenska bókmenntafélags
1839–1855.
Seint
á 17. öld bjó Eggert Björnsson á Skarði
á Skarðsströnd, en um hann segir svo í Sýslumannaæfum:
Hann
átti allar jarðir á Skarðsströnd og
víðar, en Arnarbæli, sem þá heyrði til
Skarðsströnd, fèkk hann eigi keypt; skyldi hann þá
hafa átt að segja, er hann reið þar nærri:
»Opt vekur þú mig, Arnarbæli.«
Arnarbæli er næsta jörð
við Dagverðarnes og eru í Þjóðskjalasafni
mikið þras um landamerki milli þeirra jarða og eru sýnishorn
af því prentuð í skýringum við
sóknlýsingarnar, sem vísað var til hér að
framan. Líklegt er Skarðverjar hafi þar verið að reyna
að ásælast eitthvað af Arnarbæli.
Um
kirkjuna og kirkjugarðinn
Í máldaga Skarðskirkju sem
tímasettur er 1327, eru taldir upp bæir í sókninni
þar sem bænhús voru og einnig talað um, að syngja skuli
til kirkju í Dagverðarnesi.
Í þessum orðum felst, að kirkjan þar er hærra
sett en bænhúsin.
Þegar kirkjan í
Dagverðarnesi varð 50 ára sumarið 1984 var gefinn út
platti með teikningu af kirkjunni eftir Lísbet Sveinsdóttur.
Áletrun aftan á honum eftir undirritaðan er
svohljóðandi:
Frá því um
miðja 13. öld eru heimildir um hálfkirkju í
Dagverðarnesi og ítök hennar. Kirkjunni var
þjónað frá Skarði og voru bænhús
á Ballará, Melum, Kvenhóli, Purkey, Hrappsey og
Fremri-Langey. Kirkja var helguð Magnúsi Erlingssyni jarli í
Orkneyjum (d. 1117). Hún verður fyrst sóknarkirkja með
konungsbréfi frá 9. júní 1758, og
vísiteraði Finnur Jónsson biskup hana 6. sept. sama
ár. Þá áttu þangað sókn Purkey,
Hrappsey, Arney, Fremri-Langey og Langeyjarnes, en sóknin komst ekki
í núverandi horf fyrr en eftir að kirkjan í
Búðardal var lögð niður með konungsbréfi 14.
sept. 1849. Núverandi kirkja í Dagverðarnesi var
vígð 22. júlí 1934 og kostaði kr. 4.777,26.
Bæirnir fyrir sunnan Klofning: Ormsstaðir,
Stakkaberg, Kvenhóll og Hnúkur áttu áfram
sókn að Skarði, sem er miklu lengri kirkjuvegur, og breyttist
þetta ekki fyrr en eftir að kirkjan í Búðardal
á Skarðsströnd var lögð niður með
konungsbréfi 14. sept. 1849.
Friðrik Eggerz segir frá atburðum þegar kirkjan var
lögð niður í Búðardal,
en þá lögðust fyrrnefndir bæir til Dagverðarnessóknar
og að auki Melar og Ballará. Þetta sýnir vald
stórbýlanna; kirkjan á Skarði og Skarðverjar
máttu ekki missa tekjur svo að augljóst er að kirkjan
í Dagverðarnesi hefur verið sett á stofn fyrir eyjamenn
einkum, en ekki fyrir þá sem á landi bjuggu. Af þessu
er ljóst, að Dagverðarnes á sér mjög stutta
sögu sem sóknarkirkja og rakti Loftur Guttormsson engin dæmi
um að sóknarkirkjur hefðu verið settar á stofn
á 18. öld, en skömmu síðar voru mörg
bænhús lögð niður.
Í
áletruninni á plattanum stendur, að frá
því um miðja 13. séu til heimildir um hálfkirkju
í Dagverðarnesi og ítök hennar.
Talið var að hér væri nefndur Sturla
Þórðarson, lögmaður og sagnaritari (d. 1284), en
leidd hafa verið rök að því, að heldur hafi
verið átt við alnafna hans, Sturlu Þórðarson
sýslumann á Staðarfelli, sem dó á fyrri hluta
16.aldar.
Eins
og áður sagði var hálfkirkjan í Dagverðarnesi
var helguð Magnúsi Orkneyjajarli, en dýrkun hans var útbreitt
í kringum Breiðafjörð og frá Skarði á
Skarðsströnd er varðveitt mynd af honum á
altarisklæði.
Af
þessu sést, að kirkjugarður í Dagverðarnes er
yngri en víðast annars staðar. Jarðvegur í
garðinum er mjög grunnur og minnist ég þess að
skömmu fyrir 1970 gróf ég hnédjúpa holu fyrir
innyfli úr skepnum og sagði Guðmundur Ólafsson, sem
síðar getur, að vart væru þær dýpri
sumar grafirnar í kirkjugarðinum í Dagverðarnesi. Sýnir
þetta hve grunnur jarðvegur er í kirkjugarðinum.
athugasemdir
við legstaðaskrá
Áður en farið verður yfir
legstaðaskrána er rétt að benda á, að
þar er margt af fólki utan sóknar. Fyrst er þar
að nefna, hve margir eru úr eyjunum: Fagurey, Rifgirðingum og
Bíldsey. Þeir bæir tilheyrðu
Snæfellsnesprófastdæmi. Engri vitneskju get ég
bætt við um fólk þaðan, því að
þar hef ég engar bækur til stuðnings. Ástæðan
fyrir því að þetta fólk var jarðsett í
Dagverðarnesi hefur eflaust verið sú, að auðveldara
hefur verið að koma líkum þangað sjóleiðis
heldur en að Bjarnarhöfn, Helgafelli eða Narfeyri. Einnig
má nefna að kirkjugarður var líka í
Stykkishólmi, en hann var lengi á stað, sem kallast í
Maðkavík. Þar kaus fína fólkið í
Stykkishólmi ekki að liggja grafið. Aftur á móti
er meginheimild mín fyrir fyllri upplýsingum um fólk
úr Dalasýslu bókin Dalamenn
eftir Jón Guðnason, sem kom út 1961. Fólk úr
öðrum sóknum er jarðað í Dagverðarnesi:
Kjarlaksstaðir, Ytra-Fell og Víghólsstaðir eru í
Staðarfellssókn. Búðardalur á
Skarðsströnd var í Skarðssókn, en þess
fólks er getið í Dalamönnum.
1) Fyrstur í legstaðaskránni
er Benedikt Gabríel Jónsson (f. 26. 1. 1827, d. 9. 5. 1881). Frá
honum segir m. a. í “Baukajónsætt” sem svo
hefur verið kölluð í háði.
Benedikt fargaði sér á Ormsstöðum þar sem hann
var til heimilis, en af því að hann stóð ekki fyrir
búi er hans ekki getið í riti Jóns Guðnasonar, Dalamönnum, sem er eins og
áður sagði meginheimildin um viðbæturnar og oft
verður vitnað til hér á eftir. Umræður voru um
það hvort Benedikt hefði verið grafinn innan garðs
eða utan. Birtist grein um það eftir undirritaðan í Breiðfirðingi 1995 og var
þar niðurstaðan að hann hlyti að hafa verið grafinn
innan garðs.
Um það leyti sem hann dó kom tilskipun um að svo
ætti að fara með menn, sem höfðu fargað sér.
Það var svo fast í fólki, að þeir sem
förguðu sér skyldu jarðaðir utan garðs, að
sú sögn komst á kreik, að hann hlyti að hafa
verið grafinn utan garðs. Benedikt Gabríel var langafi Sveins
Einarssonar leikstjóra og skrifaði hann grein í sama
árgang Breiðfirðings
um langafa sinn og nefndi hana “Kirkjugarðar sögunnar.” Einnig
eru í sama hefti birt bréf, sem Benedikt skrifaði
dóttur sinni, Benediktu Gabríelu Kristjönu, ömmu
Sveins, en bréfin eru varðveitt í fórum hans.
2–3) Þessi hjón,
Hákon Oddsson og Kristín Jónsdóttir, voru
frá Kjarlaksstöðum, sem eru í Staðarfellssókn.
Maðurinn hét ekki Hallur (f. 22. apr. (skv. Dalamönnum, en ekki maí) 1824, d. 28.
júní 1904), heldur Hákon Oddsson, sbr. Dalamenn, II, s. 184. Af dauða
Hákonar er meir sagt í Breiðfirðingi 2004.
8) Samkvæmt Íslendingabók
var Guðfinna Lilja fædd 21. júní 1890, en
samkvæmt Dalamönnum, II,
s. 248, d. 2. okt. 1936. Jón Jóhann Ólafsson maður
hennar er í sömu heimild sagður fæddur 10. nóv.
1889, en dó að því er segir í
Íslendingabók 12. des. 1967. Er Jón með seinustu
mönnum, sem jarðsettur var í Dagverðarnesi.
9) Hér hljóta að vera Skúli
(Sigurður) Sívertsen í Hrappsey (f. 22. nóv. 1835, d.
29. des. 1912). Hlíf, en ekki Hlín, Jónsdóttir kona
hans d. 25. febr. 1895, sbr. Dalamenn,
II, s. 229. Sennilega hafa orðið hér línubrengl,
þegar í legstaðaskránni stendur, að Skúli
hafi dáið 25.5. 1895.
10) Lárus M. Johnsen (f. 28. sept.
1819, d. 12. jan. 1859), en af honum segir í Dalamönnum, II, s. 213. Hann er eldri en svo að hann
sé í Guðfræðingatali, en er getið í Íslenzkum æviskrám,
III, s. 388–89. Kona hans Katrín, dóttir Þorvaldar
Sivertsens í Hrappsey, giftist síðar Jóni
Árnasyni þjóðsagnaritara.
11) Magnús Einarsson var bóndi
í Dagverðarnesi og samkvæmt Dalamönnum, II, s. 213, fæddur 7. jan. 1817, en ekki 6.
jan. 1816; samkvæmt sömu heimild dó hann 17.
júlí 1884 en ekki 7. júlí. Mikið af
bréfum frá Magnúsi er í bréfasafni
Jóns Árnasonar í Árnastofnun, en þau
bréf voru áður í Konunglega bókasafninu
í Kaupmannahöfn.
12–13) Hér eru hjónin
Þorvaldur, ekki Þorvarður, Sivertsen og Kristín
Skúladóttir Sívertsen frá Skarði á
Skarðsströnd, en Þorvaldur var kenndur við Hrappsey.
Í Dalamönnum, II, s.
228–29, er hann sagður f. 29. mars 1798, d. 30. apríl 1863.
Kona hans Kristín er samkvæmt Dalamönnum,
II, s. 229, d. 1. júlí 1851 en ekki 1852 eins og stendur í
Íslendingabók.
Um Þorvald þyrfti afkomendur hans að rita meir en gert
hefur verið til þessa, en hann var fyrsti
þingmaður Dalamanna. Við jarðarförina hélt
séra Friðrik Eggerz líkræðu, sem sögð var “oratorisk,
originel og dæmonisk”. Hún er prentuð og hennar er
líka getið í riti Steingríms J. Þorsteinssonar.
14) Jóhannes Þórðarson
(f. 1. jan. 1833, d. 4. mars 1888), sbr. Dalamenn,
II, s. 203. Hann var langafi þess sem þetta skrifar. Um steininn
yfir honum sagði fyrrnefndur Guðmundur Ólafsson,
föðurbróðir minn, í bréfi til mín 10.
des. 1962, að hann væri úr Harastaðaklifi, sem er milli
Ytrafells og Harastaða. Þetta “er hella sem hefur legið
flöt á leiðinu og skoðaði ég hana sumarið
1961 og var þá enginn stafur skemmdur og letrið er upphleypt.
Steinninn er smíðaður af Sigurði Gíslasyni á
Harastöðum.” Sigurður Gíslason var bóndi
á Harastöðum á Fellsströnd (f. 2. jan. 1851, d. 24.
jan. 1936). Líklegt að steinar með svipuðu lagi í
kirkjugarðinum í Dagverðarnesi séu höggnir af honum.
17–19) Elís Jón Jónsson (f. 31.
ágúst 1869, d. 9. jan. 1922) og Þórð
Jónsson (f. má lesa Dalamenn, II, s. 269–270. Um
barnið, sem dó þriggja ára get ég ekkert sagt.
20) Elín
Þórðardóttir (f. 24. mars 1867, d. 8. jan. 1952) var
eiginkona Elísar Jóns Jónssonar og er hennar getið
með manni sínum á sama stað í Dalamenn, II.
21) Ólafur Björnsson á
Melum (f. 30. mars 1873, d. í ágúst 1904), sbr. Dalamenn, II, s. 262, en í
legstaðaskrá stendur: (f. 3. apríl 1873, d. 5.
júlí 1904).
22) Björn Hallgrímur
Ólafsson frá Melum (f. 18. nóv. 1903, d. 7.
ágúst 1921), sbr. Dalamenn,
II, s. 262. Hann var sonur Ólafs í nr. 21.
23) Helga Jóhanna
Guðmundsdóttir (f. 3. júní 1884, d. 5.
júní 1951. Helga var dóttir Guðmundar Jónssonar
í nr. 24, en hún var lengst af á Skarði á
Skarðsströnd, sbr. Dalamenn,
II, s. 310.
24) Guðmundur Jónsson (f. 11.
maí 1852, d. 3. júní 1929), sbr. Dalamenn, II, s. 224. Guðmundur var faðir Helgu í 23
og Jónínu í 25.
25) Jónína Margrét
Guðmundsdóttir, en samkvæmt Íslendingabók var
hún (f. 21.
september 1873, d. 8. apríl 1925). Svo kemur hér spurningin, er
hér lík undir. Hér verð ég að
segja undarlega sögu, sem ég sel ekki dýrari en ég
keypti. Þegar litið er í Dalamenn,
II, s. 262–63, er þar nefndur Guðmundur Benedikt Björnsson
(f. 21. des. 1875, d. 9. sept. 1924). Sagt var að Guðmundur hefði
farið í sjóinn og drukknað, en hann fannst aldrei. Eins
og alltaf er þegar menn finnast ekki komast ýmsar sögur
á kreik. Sögur voru um, að hann hefði flúið
úr landi til Noregs, en fyrir því eru engar sönnur. Ekki
er sagan búin, en eins og sést deyr konan veturinn eftir, og
það heyrði ég að jarðarförin hefði
verið sett á svið, en konan hefði líka farið
úr landi. Ég heyrði að séra Ásgeir
Ásgeirsson hefði aldrei fengið neitt dánarvottorð fyrir
jarðarförina. Aðrir sögðu mér, að Ásgeir
hefði haft einhver orð fyrir jarðarförina, sem hefðu
átt að geta bent til þess, að hann hefði ekki
talið sig vera að jarða lík, “hola niður
þessu járnarusli.” Eitthvað hefur Guðfinna
Ragnarsdóttir hugsað um málið, og mætti
því spyrja hana.
26) Björnfríður
Ólafía Valgeirsdóttir Ytrafelli (f. 22. sept. 1903, d. 24.
maí 1927), sbr. Dalamenn, II,
s. 146. Hún var systurdóttir Jónínu nr. 25 og Helgu
nr. 23.
27) Elín Jóhannesdóttir
Stakkabergi (f. 20.maí 1858, d. 27. mars 1888). Hún var
dóttir Jóhannesar Þórðarsonar nr. 14, sbr. Dalamenn, II, s. 203.
28) Jón Jónsson í Purkey
(f. í apr. 1812, d. 11. apr. 1888) sbr. Dalamenn, II, s. 223, en í legstaðaskránni
stendur (f. 14. jan. 1812, d. 11. maí 1888).
29) Ástríður María
Jónsdóttir (f. 13. sept. 1855, d. 3. okt. 1883). Hún
gæti hugsanlega verið dóttir Jóns Bjarnasonar í
Fremri-Langey, sbr. Dalamenn, II, s.
242–243.
33) Kristín Jónasdóttir
(f. 22. júlí 1879, d. 24. febr. 1951), en ekki
Jónsdóttir, var úr Köldukinn, sbr. Dalamenn, II, s. 109, en maður
hennar var Guðmundur Jónsson á Breiðabólstað,
sbr. sama rit, s. 116. Hún var seinast bústýra hjá
Guðmundi syni sínum í Dagverðarnesi, sjá sama rit,
II, s. 217. Hún var áður hjá Oddi Hákonarsyni
á Kjarlaksstöðum, sjá Dalamenn, II, s. 185.
34) Helga Hólmfríður
Jónsdóttir Purkey (f. 3. febr. 1895, d. 22. ágúst
1976), sbr. Dalamenn, II, s. 225.
Hún er sennilega seinasta manneskjan sem jarðsett hefur verið í
Dagverðarnesi.
38) Salóme
Kristjánsdóttir (f. 10. mars 1891, d. 29. júlí
1973) og Sveinn Hallgrímsson (f. 17. nóv. 1896, d. 26.
nóv. (20. samkvæmt legstaðaskrá). Þau bjuggu
á Kvenhóli og byggðu nýbýli í landi
jarðarinnar sem var kallað Sveinsstaðir eftir að Sveinn
lést, sbr. Dalamenn, II, s.
209–210. Þau voru kynsæl og m. a. afi og amma Svavars
Gestssonar nú sendiherra.
39) Gestur Magnússon
Ormsstöðum (f. 9. febr. 1867, d. 25. jan. 1931). Hann var faðir
Magnúsar Gestssonar, safnvarðar á Laugum og Baldurs
bónda á Ormsstöðum, sbr. Dalamenn, II, s. 200.
40) Eggert Ísleifsson (f. 22.
júlí 1901, d. 11. jan. 1915), sonur Ísleifs
Jónsdóttur í Dagverðarnesi, sbr. Dalamenn, II, s. 215.
41) Eggert Thorberg Gíslason
Fremri-Langey (f. 17. júní 1852, d. 18. maí 1928), sbr. Dalamenn, II, s. 243–244.
43) Andrés Gíslason (f. 4. sept.
1859, d. 27. júní 1929) og Jóhanna Bjarnadóttir (f.
10. júlí 1867, d. 10. des. (10. febr. í
legstaðaskrá) 1954) búandi hjón í Hrappsey,
sbr. Dalamenn, II, s. 230.
44) Finnur Finnsson (f. 24. maí 1858,
d. 30. jan. 1935) og Helga Sigríður Jónsdóttir (f. 24.
apr. 1854, d. 10. (13. í legstaðaskrá) sept. 1937),
búandi hjón á Hnúki, sbr. Dalamenn, II, s. 257.
46) Guðfinnur Björnsson (f. 26.
nóv. 1870, d. 15. apr. 1942). Þótt hann sé
hér talinn úr Galtadal, réttara Litla-Galtardal, þar
sem hann bjó lengst, dó hann á Ormsstöðum, sbr. Dalamenn, II, s. 175–76.
Guðfinnur var faðir Björns Guðfinnssonar
málfræðings og fleiri þjóðkunnra systkina.
Tómas Jóelsson
Víghólsstöðum,
ekki Vígólsstöðum (f. 8. sept. 1890, d. 26.
apríl 1950), sbr. Dalamenn,
II, s. 181.
47) Guðrún Soffía Jónsdóttir
Blöndal (f. 4. júlí 1852, d. 31. ágúst 1923)
og Jón Andrésson (f. 1. des. 1854, d. 27. okt. 1932) búandi
hjón í Búðardal á Skarðsströnd, sbr. Dalamenn, II, s. 330. Telja má
víst, að Björn Andrésson hafi verið
bróðir Jóns, sem var frá Valdasteinsstöðum
í Hrútafirði, en í Strandamönnum,
s. 23, segir um Björn bróður Jóns “var á Skarðsströnd”.
48) Jónína Sigríður
Jónsdóttir Purkey (f. 12. júní 1892, d. 27.
ágúst 1967), sbr. Dalamenn,
II. s. 225.
N: VI
Reglement
eður Skikkun biskupsins og amtmannsins um Dagverðarnesskyrkju.
Finnur Jónsson superintendent
Skálholtsstiftis og Magnús Gíslason amtmaður yfir Íslandi
gjörum vitanlegt, að okkur er til handa komið hans kongel. majts
vors allranáðugasta monarches, þess stórmegtuga herra
og konungs Friderichs fimmta konungs til Danmerkur og Norvegs, Vinda og Gauta, hertoga
í Slesvig, Holsten, Stormaren, og Dytmersken, Greve i Oldenborg og
Delmenhorst, hans allranáðugasta rescript til vor af dato 9da
Junii þessa árs, hvar um hæðst nefnd hans Majt
befalar oss að regulera, hvornenn bænahúsið að
Dagverðarnesi á Skarðsströnd, eftir hans Majts allranáðugustu
resolution af 9da júní þessa árs skuli
hér eftir vera og álítast sem almennileg
sóknarkyrkja, í hverri heilög predikun og önnur
guðleg þjónustugjörð, skuli fremjast eins sem
á öðrum sóknarkyrkjum, so og kyrkjugarður
gjörast, samt eftirskrifaðra jarða ábúendur, nefnil.
heimagarðsins Dagverðarness og tilliggjandi hjábýli, samt
Rappseyjar, Purkeyjar, Arneyjar, Litlu og Stóru Langeyjar, sovel sem
Langeyjarnes, til kyrkjusóknar hér eftir takast frá
Skarði á Skarðsströnd, og leggjast til Dagverðarness,
sem þeirra réttu sóknarkyrkju. Því höfum
við eftir hæðstnefndri kónglegri befalningu hér um
gjört þá skipun og skikkun sem fylgir.
1o Kyrkjan að
Dagverðarnesi skal hér eftir haldast og ver
fjórðungakyrkja á móts við Skarðs- og
Búðardalskyrkjur, til allrar prestlegrar þjónustu, utan
kyrkju sem innan, og í henni fremjast heilög
þjónustugjörð, eftir tiltölu, þó so,
að Skarðskyrkja álitist sem höfuðkyrkja,
Búðardals þar næst, og Dagverðarness hin
þriðja.
2o Til
Dagverðarness kyrkjusóknar liggja þessir bæir,
heimagarðurinn með tilheyrandi af- og hjábýlum, eyjarnar
Purkey, Rappsey, Arney, Litla og Stóra Langey, so og Langeyjarnes,
frá þessum jörðum skulu allir sækja að
Dagverðarnesi, sem þeirra réttu sóknarkyrkju.
3o Þeir
skulu og greiða og gjalda fasta og lausa góts tíundir
sínar til nefndrar Dagverðarnesskyrkju so vel sem ljóstolla
og legkaup, og alla þá þjónustu sem þeir sinni
réttu sóknarkyrkju eru skyldugir.
4o Oftnefndrar
kyrkjusóknarmenn skulu nú strax og innan veturnátta
uppbyggja kyrkjugarðinn að Dagverðarnesi, so stórar sem þeirra
sóknarprestur með þeim álýtur nauðsynlegt,
og hönum síðan ásamt kyrkjunnar moldum upp á
eigin kostnað viðhalda, þó betalinglaust fyrir jarðar
áverka.
5o Sá
proprietarius sem mest á í jörðunni Dagverðarnesi og
innan sóknar býr, skal uppbera innkvaðir kyrkjunnar, og fyrir
þær árlegan reikning gjöra, sem innskrifast skal
ásamt kyrkjunnara skjölum; í eina þar til
innréttaða kyrkjubók. Annars tilsetur sá fornemsti
jarðarinnar eignarmaður annan dánumann þar til. Að
allt áður skrifað, sem af okkur er reglerað eftir
konungslegri skipan, skuli óbrigðult haldast, bjóðum
við hér með og befelum í hans kongl. Majts háa nafni og staðfestum
þetta bréf með undirskrifuðum nöfnum og hjá
þrykktum signetum þann 15. augusti 1758.
Finnur Jónsson Magnús
Gíslason
(L.
S.) (L.
S.)
Upplesið að Dagverðarnesi in
ordinaria visitatione háæruverðugs biskupsins Hl Finns
Jónssonar þann 6. septembris 1758.
Jón Bjarnason Bogi
Benedixson
N: VII
Uppskrift Dagverðarnesskyrkju
og hennar eigna
Sama dag var húsið sjálft yfirskoðað
og finnst það so á sig komið sem fylgir. Það er
í 4um stafgólfum, en það innsta er lengst,
af því að að í því er höggsperra,
þiljað á baka til, og að framan verðu, og eru
þó hvorutveggja þilið mjög gisið. Kórinn
og eitt stafgólf að sunnanverðu er þiljað undir sillu
yfir húsinu er reisifjöl, og fyrir dyrum hurð á
járnum með skrá lykli og koparhring. Moldirnar eru
sæmilegar, viðirnir eru veikir þó ófúnir
það sjá má. Bresti hússins lofar sóknarfólkið
með fyrstu hentugleikum að endurbæta, so það verði embættisfært
innan næstkomandi veturnátta.
Ornamenta
eru altari og gráða þar fyrir framan, predikunarstóll,
allt lítilfjörlegt, og yfir altari er máluð brík
sæmileg. Til eru 2ær messingspípur önnur
brotin á stéttinni þó bærilegar, klukka ein
heil og hljóðgóð, kaleikur og patína hvortveggja
af sylfri gyllt innan vel sæmilegt. Corporall af vírdregnu toye,
undirfóðraður með lérefti, annar af tvinnadúk,
fóðraður og með lérefti, báðir
bærilegir. Hökull með rauðum plusskrossi, af mjög slitnu
toye, undirfóðraður með bleiku lérefti mjög
slitnu Richelín sæmilegt, altarisklæði af þrykktu
cartuni brostað ??? í einum stað. Í bókum á
kyrkjan alleinsta eirn grallara.
Framanskrifuðu
til staðfestingar eru vor undirskrifuð nöfn.
Finnur Jónsson Elen
Benedixdóttir
Bogi Benedixson Jón
Bjarnason
Þorkell Jónsson Bæring
Bjarnason
Þorkell Ólafsson Benedikt
Hannesson